[Warszawa, ok. 1894 r.] /116
Tow. Jezus, pracy i wynagrodzenia od Maryi Wspomożycielki /117
1. Praca zewnętrzna: Rękodzielnicza klasa kobiet, opuszczone dzieci (a la ks. Bosco), które będę
się uczyć różnych rzemiosł, w odpowiednich pracowniach - stowarzyszone/118 siostry mają obowiązek umoralniać rzemieślnicze rodziny, wśród których żyją.
2. Cześć wynagradzająca w ogóle i z tym szczególnym zwrotem ku Obliczu w Przenajświętszym Sakramencie - stosowne ćwiczenia i obowiązki.
3. Imię Jezus szczególnie czczone jak w Towarzystwie Jezusowym.
4. Nabożeństwo szczególne za kapłanów, o świętość i liczne powołania.
5. Cnota główna — najgorętsza miłość Boga i bliźnich pełna zaparcia i zewnętrznej słodyczy; najczęstsze akty miłości powinny wzbudzać w ciągu dnia - na każdej kapitule po nauce przypominać, o obowiązku ćwiczenia się w miłości, zachęta do miłości - na zgromadzeniu/119 co pół godziny najstarsza daje znak uciszenia się i mówi: „trwajmy w miłości", na co odpowiadają: „a Bóg będzie w nas", na rekolekcjach miesięcznych badają siebie, jakie są pod względem miłości i szczególne czynią postanowienia.
6. Patronowie nasi: Święta Teresa, Święty Stanisław Kostka, Święty Sebastian, Święty Jan Apostoł miłości, protektor Zgromadzenia.
7. Święto: Imienia Jezus, Oblicza Pańskiego i inne stosowne do czci wynagradzającej, zapewne
będzie Wielki Czwartek, Boże Ciało, ale nad tym jeszcze bliżej się nie zastanawiałam.
8. Co się tyczy Matki Boskiej, szczególność w tym, żeby wszelką cześć Matki Boskiej rozszerzać i wszelkie bractwa, i czcić Ją jako Matkę pięknej miłości.
9. Ukrycie rozumieć jako wzgardę świata, to jest zasad jego - duch wzgardy świata, miłość prostoty, pokory, ubóstwa.
10. Duch radości i pokoju — to ma być z naciskiem w ustawach wprowadzone (czy wpisane).
11. Straż Oblicza w Przenajświętszym Sakramencie godzinę co dzień ma przy pracy lub też akt
wynagradzający za każdym uderzeniem zegara.
12. Wszystko po łacinie jak w Krakowie.
13. Imiona do wspólnego życia zmieniają się. Całe Zgromadzenie oddane jest w opiekę trzech Serc: Jezusa, Maryi i św. Józefa, złączonych w domku nazaretańskim najgorętszą miłością jako wzór jedności i miłości dla nas.
14. Duch pokuty, wynika to z czci wynagradzającej.
15. Całość Zgromadzenia ofiarowana za Kościół, za wolność i podwyższenie Kościoła po całym
świecie — intencja główna, wszystko przenikająca i ogarniająca w całopalną ofiarę za Kościół -
czwartym ślubem czy też aktem heroicznym ofiarujemy się za Kościół i pragniemy być jego najwierniejszymi dziećmi (arcykatolickie). Muszą być jeszcze różne zmiany pododawane, urządzone systematycznie - mam trochę planów na to, ale za długo by pisać. Kościół i Oblicze w Przenajświętszym Sakramencie, jako najwyższy skarb Kościoła — tę cześć wśród nas ożywić i rozpalić miłość — najwięcej mi na sercu leży i największy pociąg serca do tych dwóch nabożeństw czuję. I chciałabym, żeby ustawy nasze i ćwiczenia wszystkie były tym przesiąknięte — do Matki Boskiej wszelkie nabożeństwo, jakie się tylko w Kościele znajduje.
16. Zgromadzenie nasze nigdy w oziębłość wpaść nie może, bo idzie za przykładem Pana Jezusa w wyjątkowy sposób nam zostawiony, ponieważ naśladujemy życie nazaretańskie. „Jezus rósł i pomnażał się w łasce u Boga i ludzi" (Łk 2, 40, 52). Zawsze musimy wzrastać w świętości i pomnażać się w miłości.
17. Pewnie będą jeszcze domy poprawy dla dziewcząt z rzemieślniczej klasy.
Są to wszystko tylko rysy rzucone, wszystko się wycieniować musi, wiele się jeszcze doda drugorzędnych rzeczy - jak w Oficjum dodatki do Oblicza w Przenajświętszym Sakramencie za Kościół, akty, święta — patronowie, ćwiczenia czci wynagradzającej itd. Chcę, żeby to było i gruntowne, i urocze.
Bardzo zimne bez czci wynagradzającej są nasze dawniejsze ustawy - muszą być więcej na wzór ustaw Zwiastunek/120, bośmy im najbliższe/121.
Przypisy:
116/ List nie posiada adresata, którym jak z jego treści wynika był bł. Honorat Koźmiński, pod którego kierunkiem Sługa Boża opracowywała ustawy Zgromadzenia. Napisany jest na trzech nieliniowanych kartach, formatu 13 x 21. Treść jego dotyczy w całości ustaw. Miejsce i datę napisania listu ustalono na podstawie życiorysu Sługi Bożej i „Historii Zgromadzenia" oraz na szczegółowej analizie porównawczej jego treści.
117/ Słowa „Tow. Jezus. Wspomożycielki" zostały dopisane przez m. Elżbietę Annę Stummer, jako nazwa Zgromadzenia. Jednakże w treści listu jest już wzmianka o szczególnej czci Najświętszego Imienia Jezus, co wskazywałoby na ustalenie ostatecznej nazwy Zgromadzenia.
118/ Tj. siostry, które były jedną z grup Zgromadzenia.
119/ Czyli na rekreacji.
120/ Tzn. Zgromadzenie Sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza (obliczanki), pierwotnie zwane: Zgromadzenie Sióstr Zwiastunek Wynagrodzenia, czyli Misjonarek Przenajświętszego Oblicza.
121/ Brak zakończenia listu.
